xandrzejblog

January 21st, 2012 by xAndrzej

Nie tak dawno poruszyÅ‚ mnie przykÅ‚ad z kazania jednego z naszych diakonów. PrzypomniaÅ‚ on, że na Å›cianie pewnego klasztoru, tuż obok krzyża Chrystusa, umieszczony jest napis: “Dam ci czas, aby ciÄ™ sÄ…dziÅ‚ !”. Te sÅ‚owa chodziÅ‚y za mnÄ… caÅ‚y dzieÅ„. Tego samego wieczoru, zupeÅ‚nie przypadkowo, siostry zakonne daÅ‚y mi w prezencie zegar. Od tej chwili czÄ™sto myÅ›lÄ™ o czasie, który bÄ™dzie mnie sÄ…dziÅ‚. A mam go coraz mniej! CzytajÄ…c teksty Pisma Å›wiÄ™tego na jutrzejszÄ… niedzielÄ™ znów myÅ›laÅ‚em dziÅ› o czasie. Jonasz zostaÅ‚ wezwany do pójÅ›cia do Niniwy i gÅ‚oszenia tamtejszym ludziom o koniecznoÅ›ci nawrócenia. Bez nawrócenia wszystko możemy stracić. Nasze aktywnoÅ›ci i zabieganie mogÄ… siÄ™ okazać zupeÅ‚nie bezsensowne. Ã…Å¡wiÄ™ty PaweÅ‚ już bardzo konkretnie to potwierdza. Nie ma co czekać do jutra - czas jest krótki! Cras, cras, cras - usÅ‚yszaÅ‚ Å›w. Augustyn wrzeszczÄ…cego mu nad gÅ‚owa czarnego kruka - Jutro, jutro, jutro!”. I już wiedziaÅ‚, że diabeÅ‚ bardzo to lubi, kiedy na jutro odkÅ‚adamy swoje nawrócenie i wszelkie inne dobro. Å»adne jutro! Albo teraz, albo znów stracisz kolejnÄ… dawkÄ™ czasu danÄ… ci przez Boga do zbawienia. Nie mogÄ™ czekać na zmianÄ™ okolicznoÅ›ci, nie mogÄ™ sobie wmawiać, że gdzie indziej i kiedy indziej bÄ™dÄ™ siÄ™ nawracaÅ‚. Bóg oczkuje ode mnie nawrócenia tu i teraz! Jak odÅ‚ożę je znów na jutro, to przegram.
Dobrze jest żyć we wspólnocie, bo bracia są zawsze najprawdziwszym głosem Boga. Nawet jako przełożony ciągle uczę się wielu świętych rzeczy od moich braci kleryków. Dziś wieczorem zaprezentowali film o św. Mikołaju. Przypomnieli swoje wizyty w szpitalach, domach dziecka, domach starców. Nagrali poruszające wywiady z ubogimi ludźmi z ulicy. Pokazali dużo scen wspólnej zabawy z dzieciakami ze świetlic i z osobami niepełnosprawnymi. To było dla mnie doskonałe podsumowanie rozmyślania o czasie. Czas jest krótki, a ja tak mało służę ubogim!
Prymas TysiÄ…clecia nauczaÅ‚: “Ludzie mówiÄ…, że czas to pieniÄ…dz. A ja wam mówiÄ™, że czas to miÅ‚ość!”. JeÅ›li czas mnie bÄ™dzie kiedyÅ› sÄ…dziÅ‚, to tylko z miÅ‚oÅ›ci. Ile tego czasu, podarowanego przez Boga, przeznaczyÅ‚em na miÅ‚ość, a ile na pozyskiwanie pieniÄ™dzy? Ile tego czasu poÅ›wiÄ™cam dla ubogich, a ile na budowanie wÅ‚asnej ważnoÅ›ci?
Bóg się o upomina o miłość czynioną w czasie mojej ziemskiej pielgrzymki ku niebu. Tylko miłość otwiera niebo. Zawsze to sobie tak wyobrażam, że po śmierci, podczas sądu szczegółowego, zanim spotkam Boga, stanę przed drzwiami nieba i zobaczę najpierw wszystkich ubogich ludzi, których spotkałem za życia. Wtedy ja będę żebrakiem i będę prosił, żeby choć jeden z nich zawołał do mnie po imieniu i zaprosił do wejścia do środka. Im więcej będę miał takich znajomych, tym szerzej otworzy się przede mną niebo.
Dziś myślenie o konieczności szybkiego nawrócenia stało się dla mnie bardzo konkretne. Akurat w moim przypadku czuję, że nie chodzi Bogu o nawrócenie na większą modlitwę, dłuższą adorację, nie chodzi Bogu o więcej pobożnych słów i deklaracji, ale po prostu, chodzi Mu o czyny miłości, bo coraz ich mniej w moim kapłańskim życiu.
Czas jest krótki! Czas to nie pieniądz, ale miłość!