Go to content Go to navigation Go to search

Uzdrowienie przez pokorÄ™

July 3rd, 2011 by xAndrzej

ŹródÅ‚em wszystkich naszych frustracji jest pycha. Pycha bowiem zawsze jest kÅ‚amstwem o nas, o innych, o Å›wiecie. DziÅ› Jezus zaproponowaÅ‚ nam naukÄ™ pokory. “Uczcie siÄ™ ode Mnie, bo jestem Å‚agodny i pokorny sercem”. Pokora Jezusa nie jest żadnym faÅ‚szywym uniżaniem siÄ™, ani też uciekaniem od misji i poczucia wÅ‚asnej godnoÅ›ci. Jezus nie ukrywa, że jest Synem Bożym, że tylko On zna Ojca i prowadzi do Ojca, że On jest Panem i Zbawicielem. Pokora Jezusa ma swój punkt wyjÅ›cia w prawdzie o tym kim jest i jaka jest Jego prawdziwa misja. Dopiero drugim krokiem Jezusa jest uniżenie. On wie, że jest Bogiem i jako Bóg postanawia uniżyć siÄ™ do ludzkiej natury i stać siÄ™ czÅ‚owiekiem. “Bóg jest pokorÄ…” - mówiÅ‚ Å›w. Franciszek. On nie może stać siÄ™ kimÅ› wiÄ™kszym i ważniejszym niż jest. Bóg zbawia nas przez swoje uniżenie.
Punktem wyjścia w szkole pokory jest prawda o sobie. Raniero Cantalamessa uważa, że tak jak w ludzkim ciele jest 75% wody, tak w ludzkim duchu jest 75% pychy i próżności. Aż tyle jest w nas tendencji do zakłamania swojego życia. I właśnie to rodzi w nas największe frustracje. Próbujemy uważać się za bogów, a nimi nie jesteśmy. Udajemy, że jesteśmy samowystarczalni a ciągle dopada nas bezradność. Uznajemy się za jedynie mądrych, a okazuje się, że ciągle się mylimy i brakuje nam mądrości. Osiągamy czasem tytuły naukowe, a brakuje nam rzetelnej wiedzy. Wydaje nam się, że ciągle powinniśmy być młodzi i mieć piękne, zdrowe ciało, gdy tymczasem po prostu się starzejemy i musimy pokochać swoje zmarszczki, bóle w plecach i coraz bardziej pokrzywioną figurę.
Okazuje siÄ™, że pokora ma w sobie moc uzdrowienia, bo oczyszcza nas ze zÅ‚udzeÅ„ i pokazuje, że Bóg kocha nas takimi jakimi jesteÅ›my, a nie jakich siebie tworzymy we wÅ‚asnym mniemaniu o sobie. “Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteÅ›cie” - mówi Jezus. Nie musimy przed Nim udawać siÅ‚aczy i twardzieli, ludzi doskonaÅ‚ych i krysztaÅ‚owo czystych. WÅ‚aÅ›nie wtedy, gdy przychodzimy do Niego z caÅ‚Ä… prawdÄ… o nas - On nas uzdrawia i sprawia, że wszelkie nasze obciążenia stajÄ… siÄ™ lekkie i sÅ‚odkie.
Pycha jest też źródłem największych kapłańskich frustracji. Wyjątkowo często oczekujemy pochwał za naszą posługę, mimo wszystko przyzwyczailiśmy się do napuszonych laurek i przemówień pod naszym adresem, lubimy tytuły i godności, lubimy dominować w towarzystwie i sądzić, że zawsze mamy rację; uważamy się za uczonych w Piśmie i speców nie tylko od Pana Boga; gniewamy się za brak szacunku choć mało się zastanawiamy, czy naprawdę na niego zasłużyliśmy. Jako kapłani mamy więc dużo takich momentów, w których pycha zamienia naszą prostotę w fałszywy obraz o nas samych. Również i dla nas, kapłanów pokora jest źródłem wszelkiego uzdrowienia, nas samych, naszych wspólnot, parafii, całego Kościoła.
Kapłan niepokorny będzie zawsze kapłanem sfrustrowanym, bo pycha zaprowadzi go na ścieżki fałszu, a życie boleśnie upokorzy. Jedyna nasza nadzieja jest w Bogu, który nie upokarza, ale upokornia, czyli uczy nas naśladowania swojego Serca.

Migawki z życia:
Strasznie dziś padało. Mimo to udało mi się coś napisać i sporo pomodlić. Próbuję też nadrobić zaległości w odwiedzinach przyjaciół. Zaniosłem też Komunię Piotrowi. Cieszę się, że w wakacje będę częstszym jego gościem, bo nie ma diakonów, którzy go odwiedzają w każdą niedzielę. Znów się od niego nauczyłem kilku ważnych rzeczy. Osoby niepełnosprawne mają w sobie dużo kapitalnych spostrzeżeń, może dlatego, że mają więcej czasu na rozmyślanie o życiu. Mszę odprawiłem w kościele rektorackim, a na koniec dnia pobiegłem na Jasną Górę, żeby pomodlić się za naszych kleryków i o nowe powołania.

Intencje modlitewne:
Za nas kapÅ‚anów, żebyÅ›my mieli w sobie wiÄ™cej pokory; za naszych alumnów o Å›wiÄ™te wakacje; o nowe powoÅ‚ania kapÅ‚aÅ„skie i zakonne ( dużo siÄ™ modlÄ™ o powoÅ‚ania do zakonów żeÅ„skich - bez sióstr zakonnych nie wyobrażam sobie KoÅ›cioÅ‚a - próbujÄ™ też zrealizować swojÄ… obietnicÄ™ i najczęściej modlÄ™ siÄ™ o powoÅ‚ania do Nazaretanek!); za moje kochane rodziny z DA - za tych wszystkich, którym bÅ‚ogosÅ‚awiÅ‚em małżeÅ„stwa i chrzciÅ‚em dzieci; za chorych, cierpiÄ…cych i niepeÅ‚nosprawnych; za Piotrka; za mojÄ… rodzinÄ™; za dwie Margaretki - za tych, którzy codziennie modlÄ… siÄ™ za moje kapÅ‚aÅ„stwo; o życie wieczne dla mojego Taty, dla pani Wandy; za czytelników tego wpisu …

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.