Go to content Go to navigation Go to search

Wiara demonów

July 9th, 2010 by xAndrzej

Często mnie to stawia na nogi i weryfikuje moje myślenie o wierze, kiedy uświadamiam sobie, że diabeł też jest wierzący. On też wierzy w bóstwo i moc Jezusa. Ostatnio modna jest książka francuskiego pisarza Fabrice Hadjadja o tym, że wiara demonów pokonała we współczesnym świecie ateizm. O wiele gorszą rzeczywistością od ateizmu jest taka dewiacyjna forma wiary, którą uprawiają demony. W Ewangelii często złe duchy na widok Jezusa wyznają wiarę, uznają w Nim Syna Bożego, a nawet odnoszą się do Niego wyznaniem: Święty Boga. Wiara demonów kończy się jednak na tym. Bo dalej jest już ich nieposłuszeństwo woli Bożej, życie według własnego zdania i własnych upodobań. To dość częste w dzisiejszym świecie, że przyznajemy się do Boga, ale żyjemy po swojemu, że nie wyrzucamy Go tak definitywnie z naszego życia, ale wolimy, żeby się nie wtrącał w jego szczegóły. Niby wierzymy, że On jest Panem życia, ale chcemy to życie rozegrać po swojemu. Cechą wiary demonów jest nieposłuszeństwo Bogu. I dlatego pewnie tak bardzo świat walczy dziś z wszelkimi objawami posłuszeństwa. Z Kościołem, którego racją i sposobem funkcjonowania jest posłuszeństwo. Z Ojcem Świętym, którego nauczanie jest oparte na zasadzie nieomylności, a każdy rzymski katolik zobowiązuje się do słuchania słów Papieża. Z posłuszeństwem wobec prawa moralnego, z posłuszeństwem dzieci wobec rodziców, podwładnych wobec przełożonych. Już widzę, jak w wielu z nas budzą się teraz wątpliwości wobec tej propozycji posłuszeństwa. Jesteśmy przesiąknięci cywilizacją samostanowienia i myślenia o sobie, patrzenia na świat przez pryzmat siebie i wykłócania się o swoje racje.
Demony chÄ™tnie manifestujÄ… wiarÄ™, deklarujÄ… jÄ… i korzystajÄ… z niej, żeby potem z niej zakpić przez wybór niezgodny z nauczaniem Boga. PamiÄ™tam wyznanie mÅ‚odego chÅ‚opaka uwolnionego z opÄ™tania. Kiedy byÅ‚ mocno zniewolony przez demony z upodobaniem chodziÅ‚ do koÅ›cioÅ‚a, przyjmowaÅ‚ KomuniÄ™ Ã…Å¡wiÄ™tÄ… bez stanu Å‚aski uÅ›wiÄ™cajÄ…cej, żeby w ten sposób wyznać Bogu: “wiem, że jesteÅ› w tej maÅ‚ej hostii - żywy i prawdziwy - i przyjmujÄ™ Ciebie, żeby Ci pokazać, że teraz to TY zależysz ode mnie, że mogÄ™ sobie zrobić z TobÄ… co zechcÄ™”.
Nic tak przecież nie cieszy diabÅ‚a jak ktoÅ› kto mówi, że wierzy, a żyje kompletnie na bakier z wyznawanÄ… wiarÄ…. Najbardziej siÄ™ bojÄ™ wiary demonów w życiu nas, kapÅ‚anów. Taka wiara u księży jest szczególnym źródÅ‚em radoÅ›ci demonów, bo rozwala nie tylko samego kapÅ‚ana, ale rujnuje duchowe życie wielu wiernych i caÅ‚ego KoÅ›cioÅ‚a. KapÅ‚aÅ„skie nieposÅ‚uszeÅ„stwo, szukanie siebie, budowanie wÅ‚asnego modelu KoÅ›cioÅ‚a czy kapÅ‚aÅ„stwa, życie kompletnie nieewangeliczne to tylko niektóre znamiona demonicznej wiary. “Stajemy siÄ™ niewolnikami diabÅ‚a, kiedy wierzymy, że my sami decydujemy o wszystkim”, kiedy chcemy budować KoÅ›ciół o wÅ‚asnych siÅ‚ach, bez modlitwy i wsÅ‚uchiwania siÄ™ co mówi Bóg do KoÅ›cioÅ‚a, kiedy nam siÄ™ wydaje, że źródÅ‚em duszpasterskich sukcesów bÄ™dÄ… nasze pomysÅ‚y, a nie Å‚aska Boga.
Prawdziwie Boża wiara zaczyna się od pokory i posłuszeństwa wobec Boga, od rezygnacji z pychy i nienawiści, od zaufania i oddania Bogu całego swojego serca, od ubóstwa i prostoty. Pali mnie w sercu, kiedy głoszę ludziom tyle ewangelicznych prawd, tyle Bożych pouczeń, a sam nie kiwnę nawet palcem, żeby tym żyć. Serce mi drży ze smutku, kiedy pomyślę, jak często przekonuję ludzi do prawd zapisanych w Ewangelii, a sam poddaje się bezwiednie modom świata i wtapiam się chętnie w tłum, planuję swój dobrobyt i myślę intensywnie, gdzie czekają mnie większe przyjemności. Jedyne, co mnie w tym pociesza, to to, że jeszcze jest mi smutno, że jeszcze coś mnie pali w sercu, bo jak zacznę się śmiać z mojego grzechu, bo jak zacznę czuć się dobrze w świecie niby dla Boga, ale bez Boga to będę już na samym szczycie wiary demonów.
Nic sam nie mogÄ™ zrobić z wiarÄ… demonów we mnie, ale może pokonać jÄ… sam Bóg. W książce Hadjadja szukaÅ‚em jakiejÅ› recepty na wiarÄ™ demonów. Podsuwa on pomysÅ‚, żeby bez żadnego “ale”, z sercem peÅ‚nym zaufania Bogu, wypowiedzieć na modlitwie sÅ‚owa Credo.
WierzÄ™ w Boga, Ojca wszechmogÄ…cego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego ………….

Migawki z życia:

Na dworze upały, a w seminarium mamy jak w najlepiej klimatyzowanym pomieszczeniu. Znów nie pisałem dwa dni, bo mam za sobą przemiłe wieczory spędzone z przyjaciółmi. Najpierw spotkanie z dawnymi studentami. Posiedzieliśmy trochę i nawet wiele nie wspominaliśmy, ale myślę, że coś nas mocno łączyło. Bóg spełnia obietnicę daną swoim kapłanom, że jak zrezygnują z zakładania własnych rodzin, to Bóg da im doświadczenie wielkiej rodziny rodzin. Wczoraj mieliśmy wspólny wieczór z klerykami. Takie małe przełamanie tygodnia pracy wspólnym spotkaniem. A tak, cały dzień zajęć, ale Bogu to wszystko oddaję, bo przecież ON jest Panem i Zbawicielem.

Intencje modlitewne;
O nowe powołania kapłańskie i zakonne, szczególnie do naszego seminarium; za wszystkich naszych kleryków, żeby ich nie dopadł wirus wiary demonów; za chorych i cierpiących; za naszych świeckich pracowników, którzy mają swój ogromny udział w formacji do kapłaństwa; za moich studentów z DA i za ich rodziny; za Kościół Częstochowski - jego pasterzy i kapłanów i cały wierny lud; za ludzi świeckich o ich wiarę w Kościół.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.