xandrzejblog

February 1st, 2010 by xAndrzej

Łaska Boża to nie broszka do ubrania, to nie jakaÅ› ozdoba, która ma uwznioÅ›lić i upiÄ™kszyć nasze niezbyt poukÅ‚adane życie. Tak samo jest z modlitwÄ… i caÅ‚ym naszym życiem z Bogiem. One nie sÄ… mi potrzebne, żeby w życiu byÅ‚o bardziej duchowo i tajemniczo. Nie ma sensu, żebym byÅ‚ pobożny i uduchowiony tylko po to, żeby powiaÅ‚o ode mnie jakÄ…Å› oryginalnÄ… woniÄ… nie z tej ziemi. Nie chcÄ™ gÅ‚osić Å‚adnych kazaÅ„, żeby zaszpanować wyjÄ…tkowÄ… retorykÄ… i wzruszać ludzi do Å‚ez, nawet wtedy kiedy majÄ… szare życie. Bóg mi jest potrzebny bym przekraczaÅ‚ siebie, bym siÄ™ nie daÅ‚ uwikÅ‚ać w moje ludzkie uwarunkowania. DiabeÅ‚ rzuca na nas sieci naszych zranieÅ„, naszej przeszÅ‚oÅ›ci i okolicznoÅ›ci życia. JesteÅ›my w niewoli naszych ograniczeÅ„ i ciÄ…gle dajemy Bogu kosza, bo nie wierzymy, że On jest wiÄ™kszy i silniejszy niż nasze uwarunkowania. Mojżesz broniÅ‚ siÄ™ przed swojÄ… misjÄ… tÅ‚umaczÄ…c Bogu, że siÄ™ jÄ…ka, ale Bóg okazaÅ‚ siÄ™ wiÄ™kszy niż jego jÄ…kanie. Sara uÅ›miaÅ‚a siÄ™ ironicznie na zapowiedź, że bÄ™dÄ…c w starszym wieku może urodzić jeszcze syna. A Bóg otworzyÅ‚ jej stare i zamkniÄ™te Å‚ono i urodziÅ‚ siÄ™ Izaak, wielki potomek Abrahama. Matka Boża też siÄ™ dala zÅ‚apać na sieć uwarunkowaÅ„ pytajÄ…c anioÅ‚a, jakże siÄ™ to może stać skoro nie współżyÅ‚a z Józefem, jak można urodzić bez poznania męża? A Duch ÅšwiÄ™ty przekroczyÅ‚ jej rozterki i uczyniÅ‚ z jej ludzkiego Å‚ona najpiÄ™kniejszÄ… Å›wiÄ…tyniÄ™ Å›wiata. Poczciwy Nikodem wyÅ‚amaÅ‚ siÄ™ nocÄ… z Sanhedrynu i coÅ› go pociÄ…gnęło w stronÄ™ Jezusa. A kiedy byÅ‚ bliski wiary w to, co usÅ‚yszaÅ‚ od Mistrza z Nazaretu, znów polegÅ‚ przywalony wÄ…tpliwoÅ›ciami: “Przecież jestem stary, a stary czÅ‚owiek nie może siÄ™ narodzić powtórnie”. A wÅ‚aÅ›nie, że może, bo dla Boga nie ma nic niemożliwego!
Ach, te nasze uwarunkowania, to nasze wątpienie, że jesteśmy za słabi, za starzy, za mali, za głupi, za brzydcy, za grzeszni, żeby obietnice Boże mogły się zrealizować.
Potrzebna mi jest wiara, żebym przekroczył siebie. Chcę się modlić i być blisko Boga, żeby przeskoczyć fatalne pomyłki mojego życia i do końca zacerować wszystkie doznane rany. Po to zostałem księdzem, żeby obolałym ludziom powiedzieć, że Bóg naprawdę może ich uzdrowić, a jeśli nawet tego nie uczyni to tak wzmocni ich plecy, że udźwigną największe nawet kalectwo. Moje codzienne odprawianie Mszy Świętej to największy dowód na to, że Bóg jest w stanie przekroczyć przypadłości chleba i wina i uczynić z nich swoje prawdziwe Ciało i prawdziwą Krew. Bóg nie jest zniewolony żadnymi uwarunkowaniami i może bez najmniejszej trudności porozcinać diabelską pajęczynę naszych ludzkich uwarunkowań.
Ciągle czujemy, jak nas coś ogranicza, jak nasze ciało, nasza przeszłość, nasze obecne życie trzymają nas na uwięzi i nie pozwalają rozwinąć skrzydeł, ale Bóg może nam pomóc wzlecieć ponad nasze ograniczenia. Łaska Boża to naprawdę nie jest broszka do ubrania, ozdóbka, żeby w życiu było piękniej. To warunek mojego przekraczania siebie, stawania się lżejszym niż moja ociężałość; młodszym, niż moja starość; zdrowszym niż mój ból; świętszym niż moje grzechy.
Å»ycie z Bogiem, moja obecność przy Nim otwiera przede mnÄ… niebo i sprawia, że przestajÄ™ już dzielić na dwoje to sÅ‚owo i tÅ‚umaczyć siÄ™ ciÄ…gle: “nie - bo coÅ› tam …”
Dla Boga nie ma nic niemożliwego. Bóg, dla mnie, grzesznika, otworzyÅ‚ niebo, i na litość boskÄ…, muszÄ™ siÄ™ przestać tÅ‚umaczyć, że siÄ™ nie modlÄ™ - bo coÅ› tam, że siÄ™ nie nawracam - bo coÅ› tam, że siÄ™ nie zmieniÄ™, że nie przebaczÄ™ - bo coÅ› tam…

Migawki z życia:
A jednak piękny był koncert kolęd. Jak ja mogłem nawet myśleć, że małe dzieci mogą coś zepsuć? Dodały kolędom ich prawdziwego smaku, sprawiły, że cały nasz poważny, seminaryjny kościół stał się na chwilę bardziej podobnym do Betlejem.

Intencje modlitewne:
Za naszych kleryków o Ducha Bożego, żeby w nich przekraczaÅ‚ wszystkie ich sÅ‚aboÅ›ci; za kapÅ‚anów, szczególnie tych wypalonych i chorych; o nowe powoÅ‚ania kapÅ‚aÅ„skie i zakonne, żeby wszyscy powoÅ‚ani, przestali siÄ™ ciÄ…gle wymawiać wobec Bożych zaproszeÅ„; za dzieci - zwÅ‚aszcza te Domu MaÅ‚ego Dziecka; za dzieciaki chore - dziÅ› myÅ›lÄ™ o tych wszystkich obrazach dzieci z Haiti; za cierpiÄ…cych i bezdomnych; za mÅ‚odych; za moich studentów z DA i wszystkie wspaniaÅ‚e rodzinki; za tych co mi teraz pomagajÄ… sÅ‚użyć w seminarium; za wszystkich naszych dobrodziejów - którzy siÄ™ modlÄ… za nas i dzielÄ… swoim groszem rozumiejÄ…c doskonale, co to znaczy dla KoÅ›cioÅ‚a posiadać kapÅ‚anów; za moich przyjaciół z tej blogowej wspólnoty ….

Przypominamy, że Wydawnictwo Św. Pawła wydało książkę zawierającą pierwszą część zapisków na tym blogu. Zapraszamy do zainteresowania się tą książką.
Ks. Andrzej Przybylski, Ksiadzblog.pl , Wydawnictwo Św. Pawła, Częstochowa 2009.