xandrzejblog

March 21st, 2009 by xAndrzej

Znów nie pójdÄ™ wczeÅ›niej spać, mimo, że zrobiÅ‚em dziÅ› blisko 500 kilometrów i miaÅ‚em zapeÅ‚niony caÅ‚y dzieÅ„. Nie zasnÄ™, bo nie mogÄ™ oderwać siÄ™ od myÅ›li i wrażeÅ„ ze spotkania Benedykta XVI z mÅ‚odzieżą w Angoli. OczywiÅ›cie, że tam nie byÅ‚em i te 500 kilometrów to wcale nie byÅ‚a moja podróż do Afryki. SÅ‚uchaÅ‚em za to relacji z tego spotkania i kapitalnych słów Ojca ÅšwiÄ™tego. PróbowaÅ‚em sobie wyobrazić mÅ‚odych AfrykaÅ„czyków, ubogich, doÅ›wiadczonych przez nieustanne wojny domowe, okaleczonych przez miny. Oni zadali pytanie Ojcu ÅšwiÄ™tu, na które sam Papież udzielaÅ‚ odpowiedzi. “Widzisz czego doÅ›wiadczyliÅ›my, widzisz jaki jest nasz Å›wiat, widzisz Å›lady naszych cierpieÅ„. A my nie widzimy, tego o czym nam mówisz - nie widzimy Boga, nie widzimy Jego miÅ‚oÅ›ci, żyjemy przecież w ciÄ…gÅ‚ym strachu i nienawiÅ›ci!”. OdpowiedziÄ… Papieża byÅ‚y sÅ‚owa o ziarnie, które musi obumrzeć, aby wydać życie. Tym ziarnem jest każdy z nas, każdy z nas może być poczÄ…tkiem nowej cywilizacji miÅ‚oÅ›ci, może być tamÄ… dla nienawiÅ›ci i wojny. Trzeba tylko jednego -podjÄ™cia ostatecznej decyzji na caÅ‚kowite oddanie siÄ™ Bogu. Bez tej decyzji ciÄ…gle bÄ™dziemy niewolnikami grzechu, zakÅ‚adnikami naszych uzależnieÅ„ i kompromisów z diabÅ‚em. “Nie lÄ™kajcie siÄ™ podjąć decyzji definitywnych! Zaryzykujcie ów skok w to co ostateczne!” - woÅ‚aÅ‚ Ojciec ÅšwiÄ™ty do mÅ‚odych w Angoli. PrzypomniaÅ‚ jednoczeÅ›nie, że kiedy mÅ‚ody czÅ‚owiek nie podejmuje decyzji, na zawsze może pozostać dzieckiem. A my siÄ™ tak boimy ostatecznej decyzji na radykalizm wiary, boimy siÄ™ umrzeć z miÅ‚oÅ›ci, aby stać siÄ™ zaczynem odnowy Å›wiata. Jutro bÄ™dÄ™ czytaÅ‚ kawaÅ‚ek ewangelii o Nikodemie. On przyszedÅ‚ do Jezusa nocÄ…. ByÅ‚, jeÅ›li nie tchórzem, to przynajmniej mocno bojÄ…cym siÄ™ opinii innych. BaÅ‚ siÄ™ stanąć zdecydowanie po stronie Jezusa. Ale gdy już Go zapytaÅ‚ co ma robić, aby mieć życie wieczne, usÅ‚yszaÅ‚, że ma siÄ™ ponownie narodzić. Ponowne narodzenie jest możliwe, gdy czÅ‚owiek odważy siÄ™ umrzeć dla starego życia, by narodzić siÄ™ nowym. Jezus chce zmieniać Å›wiat i KoÅ›ciół przez radykalne i peÅ‚ne narodziny w nas. Na moim kapÅ‚aÅ„skim podwórku doskonale rozumiem to wezwanie. MuszÄ™ być Å›wiÄ™tym ksiÄ™dzem, muszÄ™ każdego dnia ryzykować skok w ostateczność, nie lÄ™kać siÄ™ umierać dla Chrystusa! Tylko wtedy stanÄ™ siÄ™ przyczynÄ… odnowy KoÅ›cioÅ‚a. Odnowa KoÅ›cioÅ‚a nie przyjdzie przez mojÄ… krytykÄ™ biskupów i braci kapÅ‚anów, przez usprawnienie struktur i administracji koÅ›cielnej, ona nie stanie siÄ™ dziÄ™ki najcudowniejszym nawet akcjom duszpasterskim - Bóg chce odnowić KoÅ›ciół najpierw we mnie, przez mojÄ… radykalnÄ… i ostatecznÄ… decyzjÄ™ na oddanie życia Jezusowi.

Wydarzenia dnia: piÄ…tek - rano modlitwy i msza Å›wiÄ™ta z klerykami, po Å›niadaniu zebranie wychowawców, potem wizyta w “Niedzieli” i w Kurii. Po poÅ‚udniu w seminarium byÅ‚ KsiÄ…dz Arcybiskup i rozmawiaÅ‚ z klerykami. Wieczorem piÄ™kna Droga Krzyżowa prowadzona przez alumnów III roku. To dobry pomysÅ‚, aby oni przygotowywali rozważania. CzuÅ‚o siÄ™ Å›wieżość ich myÅ›li i zaangażowanie. Sam dużo wiÄ™cej zrozumiaÅ‚em dziÄ™ki tym tekstom.
sobota: rano szybki brewiarz i od 6 podróż do Kielc. Tam poprowadziłem dzień skupienia dla nauczycieli. Z Kielc przejechałem do Łodzi na 18. urodziny Mateusza - mojego siostrzeńca. Miłe spotkanie z rodziną i nasze wspólne zadziwienie, jak szybko leci czas.

Cytat dnia: Kościół z biegiem czasu staje się coraz młodszy, bo coraz bliżej jest chwili spełnienia się obietnicy Królestwa Bożego. Również człowiek wierzący, choć z każdym dniem starzeje się dla tego świata, to równocześnie z każdym dniem jest młodszy, bo jest bliżej nieba.

Intencje modlitewne: za Mateusza z okazji jego 18. urodzin; za wszystkich kleryków i wychowawców seminaryjnych, o nowe powołania kapłańskie i zakonne, za Arka z Lubienia ( cieszę się, że się odezwał), za wszystkich Józefów, których znam; za nauczycieli i siostry Nazaretanki; za młodych ludzi, którzy poszukują Boga; za małżeństwa, które błogosławiłem i za dzieci, którym udzielałem chrztu świętego, za moich wspaniałych przyjaciół, którzy pomagali mi budować kościół św. Ireneusza ( zawsze kiedy wspominam tamte czasy modlę się za tych wspaniałych świeckich ludzi, którzy swój czas i pieniądze oddali temu dziełu - będę zawsze Waszym dłużnikiem w modlitwie!)