xandrzejblog

December 5th, 2008 by xAndrzej

Wciąż siÄ™ do czegoÅ› przygotowujÄ™ i wciąż nie jestem dość gotowy. Adwent ma mi przypomnieć o koniecznoÅ›ci bycia gotowym na spotkanie z Bogiem, ale ta gotowość ciÄ…gle jest przede mnÄ…. W jakimÅ› sensie nigdy nie bÄ™dÄ™ gotowy. Bóg zawsze mnie zaskoczy, bo On jest tak po ludzku nieprzewidywalny. Nie mogÄ™ wiÄ™c przygotować zewnÄ™trznych okolicznoÅ›ci Jego przyjÅ›cia, mogÄ™ jedynie po prostu Go oczekiwać. Nie wiem, w którym momencie przyjdzie, nie wiem, jak bÄ™dzie wyglÄ…daÅ‚ i czy Go rozpoznam, ale jeÅ›li Go bÄ™dÄ™ oczekiwaÅ‚ to On sam mi siÄ™ objawi. Czekam wiÄ™c na Niego wytrwale, czekam z niebywaÅ‚Ä… nadziejÄ… i radoÅ›ciÄ…! Moje czekanie nie ma w sobie zewnÄ™trznie nic nadzwyczajnego. WstajÄ™ rano, sporo siÄ™ modlÄ™, wchodzÄ™ w okolicznoÅ›ci, które stawia przede mnÄ… życie i zaczynam kochać normalność. WierzÄ™, że jest to jeden ze znaków duchowego dojrzewania. JeÅ›li kochasz swojÄ… normalność, swoje zewnÄ™trzne obowiÄ…zki i odpowiedzialnoÅ›ci i odkrywasz w nich samego Boga, to znaczy, że On zaczÄ…Å‚ wreszcie przenikać twoje życie. Kiedy czujesz Boga tylko w niezwykÅ‚ych klimatach, w zjawiskach peÅ‚nych nadzwyczajnoÅ›ci i egzaltacji to znaczy, że jeszcze masz sporo do przejÅ›cia w duchowym życiu. Bo to wcale nie egzaltowane poruszenia sÄ… termometrem naszego ducha, ale duch, który zaczyna ciÄ™ poruszać w rzeczach codziennych. CzÅ‚owiek może wtedy wykonywać swoje codzienne zadania i chodzić w obecnoÅ›ci Boga. CoÅ› podobnego wyczytaÅ‚em u Å›w. Jana od Krzyża. Merton nazywaÅ‚ Å›w. Jana “najbezpieczniejszym mistykiem”. W jego duchowość byÅ‚a aż przesadzona ostrożność wobec doÅ›wiadczeÅ„ nadzwyczajnych i wielka praca w odkrywaniu Boga w codziennych obowiÄ…zkach. PiszÄ™ o tym, bo to duchowe odkrycie sprawiÅ‚o, że zaczynam jeszcze bardziej kochać to co robiÄ™! Od kiedy Boga zaczÄ…Å‚em szukać w codziennoÅ›ci, On mi siÄ™ w niej objawiÅ‚ i uczyniÅ‚ jÄ… sÅ‚odkÄ… i lekkÄ…. Kiedy Boga szukaÅ‚em w nadzwyczajnych klimatach - codzienność mnie mÄ™czyÅ‚a i denerwowaÅ‚a. Pokochaj to co robisz tu i teraz. Nie uciekaj do miejsc i spraw, które chciaÅ‚byÅ› robić w przyszÅ‚ość, bo Bóg jest tu, gdzie jesteÅ›, a nie tam, gdzie chciaÅ‚byÅ› być.

Wydarzenia dnia:
czwartek: rano medytacja, potem odwiedziny i modlitwa u Marie-Lise. Stamtąd przejechałem do Kurii na spotkanie z Ks. Abpem. Potem odpust u św. Barbary, w naszej miejscowej parafii. Dobrze mi się tam modliło, a potem z wielką radością spotkaliśmy się z kapłanami przy stole. Po obiedzie kilka ważnych spotkań i msza św. na św. Rocha. Wieczorkiem krótka wizyta u Ks. Proboszcza na Północy. O 20.00 godzina święta - cudowna chwila pokornego trwania przed Bogiem. Dostałem dziś kuszące zaproszenie na sympozjum do Orchard Lake w sprawie formacji seminaryjnej. Ciągle też myślę o wprowadzeniu w życie projektu pracy nad powołaniami.
piątek: 5.30 porządna gimnastyka z klerykami. 6.15 - medytacja i msza św. dla pierwszego roku. Po śniadaniu zebranie księży przełożonych, a potem zebranie w Kurii. Po obiedzie przygotowania do jutrzejszej sesji o Bpie Golińskim. O 18.00 konferencja rektorska. Po kolacji spotkanie w sprawie mistrzostw w tenisa. O 19.30 kręgi biblijne. Byłem dziś we wspólnocie IV roku. Po 21. odprawiłem Drogę Krzyżową. A za chwilę będę się upajał kolejną książką O. Piotra Rostworowskiego.

Cytat dnia: Ślepota i wiara są ze sobą ściśle związane. Wszyscy jesteśmy niewidomi i dlatego musimy komuś uwierzyć. Tylko wiara uzdrawia nas ze ślepoty.

Intencje modlitewne: za caÅ‚Ä… kleryckÄ… wspólnotÄ™ i zespół wychowawców, o uzdrowienie mamy Łukasza, moich rodziców, Piotrka, o Boże bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo dla Ks. Maćka z Chicago i dla Janusza D. (dziÄ™ki za wizytÄ™ i cierpliwość!), za dzieci opuszczone i samotne, o Å›wiatÅ‚o Ducha dla naszych seminaryjnych decyzji, za wspaniaÅ‚ych wychowanków z DA, którzy tak czÄ™sto dajÄ… mi znaki pamiÄ™ci, za wszystkie Basie, które znam, za AniÄ™ i Grzesia o siÅ‚y i radość dla nich, za ich maÅ‚ego Dawidka i wszystkie dzieciaki, które chrzciÅ‚em i dla których jestem duchowym dziadkiem, za Ks. Bpa Antoniego, o który jakieÅ› dziecko powiedziaÅ‚o ostatnio, że jest taki “dziecinny”.