xandrzejblog

August 26th, 2007 by xAndrzej

W maju 1957 roku tÅ‚umy CzÄ™stochowian odprowadziÅ‚y w procesji z Jasnej Góry na dworzec kopiÄ™ Ikony Matki Bożej Jasnogórskiej. Obraz miaÅ‚ jechać kolejÄ… do Rzymu, aby tam zostaÅ‚ poÅ›wiÄ™cony przez Papieża, a nastÄ™pnie, żeby wÄ™drowaÅ‚ w peregrynacji po POlsce. PociÄ…giem z Warszawy jechaÅ‚ Prymas TysiÄ…clecia. Kiedy wkÅ‚adano obraz do pociÄ…gu, a kardynaÅ‚ Prymas wyszedÅ‚ na peron, jakiÅ› mężczyzna zawoÅ‚aÅ‚ gÅ‚oÅ›no: “Księże Prymasie, w którym przedziale pojedzie Maryja?” ” Jak to, w którym, oczywiÅ›cie, że w pierwszym, bo przecież to Maryja prowadzi nas do Boga!” - odpowiedziaÅ‚ KsiÄ…dz KardynaÅ‚.
Tę historię przypomniał dziś na Jasnej Górze nasz Ksiądz Arcybiskup. Podobała mi się ta prościutka historia i całe nabożeństwo rozmyślałem o różnych przedziałach mojego życia i o miejscu Boga w moim pociągu. Tak bardzo bym chciał, żeby Bóg, a z NIm Jego Matka, jechali zawsze w pierwszym przedziale. Ale z tym przecież jest różnie. Muszę przejrzeć przedziały mojego życia i mądrze je poustawiać!

Minął świąteczny dzień Matki Boskiej Częstochowskiej, odpust dla całego naszego miasta. Rano siedziałem w domu i porządnie się pomodliłem. Podczas rozpakowywania plecaka nagle odkryłem przyczynę kontuzji moich stóp podczas pielgrzymki - zabrałem górskie buty, ale bez wkładek. Nic więc dziwnego, że moje stopy całe aż rozpaliły się od wewnątrz. W każdym razie dziś już jest lepiej.
Śniadanie miałem dziś na wysokim intelektualnym poziomie. Jadłem je z klerykiem Szymkiem i prowadziliśmy poważne dysputy teologiczne. Potem dużo czytałem. Przez radio słuchałem też transmisji z Jasnej Góry.
O 15. swoją godzinę miłosierdzia odprawiłem w domu Andrzeja. Razem z jego żoną i córką odmówiliśmy Koronkę do Bożego MIłosierdzia i pogadaliśmy o umieraniu. Nawet umiera się niekiedy bardzo długo i trudno. Podczas tej modlitwy czułem wielkie Boże ciepło i przypominałem sobie obietnice dane siostrze Faustynie, o tym, jak wielką moc ma ta modlitwa dla umierających.

O 16. wizyta Księdza Sylwka i całkiem ciekawe rozmowy przeplatane śmiesznymi historiami. Około 17. wizyta Księdza Infułata Skubisia i sióstr z Rzymu na budowie. Dobrze, że Ksiądz Infułat jest zadowolony z tego co robimy na naszej budowie.
Ksiądz Kapelan pozwolił mi dziś jechać na Jasną Górę i zastąpił mnie w kościółku. Zakończyłem więc dzień odpustowy Mszą świętą na Jasnej Górze. Odprawiłem ją w intencji naszego duszpasterstwa, wszystkich studentów i nauczycieli akademickich.
Po powrocie do domu miaÅ‚em jeszcze godzinnÄ… medytacjÄ™. Znów książka Mertona i znów olbrzymi pokój jaki przynoszÄ… mi jego teksty. Merton nawiÄ…zuje do dramatu Ionesco “Nosorożec” . Ludzie stajÄ… siÄ™ nosorożcami, sÄ… zagonieni, majÄ… instynkt stadny i nie potrafiÄ… siÄ™ zatrzymać. PrawdÄ™ o czÅ‚owieku, może zachować tylko ten, kto zgodzi siÄ™ na samotność. JeÅ›li nie chcÄ™ być nosorożcem, muszÄ™ czÄ™sto doÅ›wiadczać samotnoÅ›ci i organizować sobie maÅ‚e, życiowe pustynie. Merton przypomina też, że wiÄ™kszość wielkich ludzi KoÅ›cioÅ‚a, to ludzie samotni. Ci, którzy chcieli być na fali, którzy chcieli zjednywać i kupować sobie wszystkich, nic gÅ‚Ä™bokiego nie wnieÅ›li do KoÅ›cioÅ‚a.

Uwagi o ludziach:

O. Kamil Szustak - Dawno Cię nie widziałem i nie słyszałem. Odbiłem to sobie dzisiaj na Jasnej Górze. Miło było się spotkać, mimo, że nie było wielkich szans na rozmowę. Zapraszam na naszą budowę.

Kleryk Szymon - Chyba znalazłem dziś odpowiedź na nasze wątpliwości. Oczywiście znalazłem tę odpowiedź u Mertona. On też uważa, że w wierze, nie może być wszystko jednoznacznie określone i zdogmatyzowane - odebralibyśmy Bogu szansę na twórcze miłosierdzie. Może więc i teksty biblijne są tak skonstruowane, aby za każdym razem mówiły nam co innego?

Tomasz Merton - Ojcze Ludwiku, po raz kolejny dziÄ™kujÄ™ za korektÄ™ do mojego życia. Mam już bardzo zaawansowany tekst książki, której już od lat nadaÅ‚em tytuÅ‚ : “Ã…Å¡ladami siedmiopiÄ™trowej góry”. ChcÄ™, żeby książka byÅ‚a próbÄ… naÅ›ladowania dziennika Ojca Ludwika z czasów konwersji.